Myanmar: land van pagodes, monniken en vieze voeten

De eerste dagen in Myanmar waren voor het bezoek aan Yangon. Hier maakten we meteen kennis met de zeer vriendelijke bevolking van het land. Het is dat de mensen geen Engels spreken maar anders werd je zeker aangesproken. Als eerste bezochten we het treinstation en de Sule pagode, een mooie opwarmer voor de dag erna. Toen bezochten we namelijk de Schwedagonpagode, de belangrijkste tempel van het land waar het vanwege een feestdag extra druk was met de lokale bevolking. Overal om ons heen zagen we biddende mensen en er liepen vele monniken rond. Die monniken liepen ook rond bij het klooster waar we later die ochtend een bezoek aan brachten. We waren hier rond lunchtijd en alle monniken, en ook de nonnen, stelden zich met hun voedselkom op in rijen om hun lunch op te halen. Deze monniken eten maar 2 keer per dag (ontbijt en lunch) en de hoeveelheid eten is afhankelijk van de donaties die gedaan zijn. Het was een prachtig gezicht om de vele monniken en nonnen in hun gewaden te zien en het maakte zeker ook indruk op ons toen er voor het eten zingend gebeden werd.

In de middag was het tijd voor het lokale leven met een bezoek aan de markt, het oude centrum en de haven. Op de markt merkten we wat een vruchtbaar land Myanmar is want er werden vele soorten groente, fruit en aardappelen verkocht, net als vis en bloemen. Omdat we redelijk wat tijd op de markt doorbrachten was er nog maar beperkte tijd voor een bezoek aan het oude stadscentrum en de haven.

Op dinsdag reden we in zo’n 4 uur naar de Golden Rock Pagode, een grote goudkleurige rots met een kleine pagode die daarop gebouwd is. Het verhaal gaat dat de rots op zijn plaats blijft liggen omdat er een haar van Boeddha onder de rots ligt die ervoor zorgt dat de rots niet kan verplaatsen. Op de terugweg bezochten we nog 2 liggende Boeddha’s, een tempel waar we 2 monniken zagen en een pottenbakker.

Onze eerste echte lange reisdag bracht ons bij de getatoeëerde vrouwen in Mindat. Deze vrouwen werden vroeger getatoeëerd in het gezicht omdat het gebied voorheen bekend stond om zijn knappe vrouwen. Dit kwam ook de koning ter oren en sindsdien kwam hij elk jaar de knapste vrouwen halen om toe te voegen aan zijn harem maar hij bracht hen vervolgens nooit meer terug. De bevolking bedacht hier een list op en ging het gezicht van de vrouwen tatoeëren zodat de interesse van de koning verdween. Sinds enige tijd is het verboden om de vrouwen te tatoeëren en het zijn dan ook steeds oudere vrouwen die tatoeages hebben. Bij de écht oude vrouwen staat het gehele gezicht onder de versieringen zodat je eigenlijk geen “normale” huid meer ziet. De wat jongere vrouwen hebben echt patronen in het gezicht. Deze patronen zijn ook niet altijd even makkelijk te zien omdat de tatoeages na het plaatsen nooit meer bijgewerkt zijn en omdat de vrouwen van zichzelf al een getinte huid hebben. Wij vonden het indrukwekkend om deze vrouwen te ontmoeten en te fotograferen, zeker omdat deze traditie, letterlijk, langzaam aan het uitsterven is. Naast de vrouwen maakten de mannen evenveel indruk, wat zagen ze er prachtig uit!

Vanuit Mindat gingen we richting Bagan, een tempelcomplex met de grootste verzameling Boeddhistische heiligdommen zoals tempels, ruïnes en stoepa’s ter wereld. In 2016 is hier een grote aardbeving geweest waardoor het complex veel schade heeft opgelopen en waardoor 300 monumenten (deels) ingestort zijn maar dat maakt het  voor ons niet minder mooi. Overal waar je kijkt zie je tempels om je heen, de een nog mooier dan de ander. Alleen de belangrijkste tempels hebben een naam gekregen, de minder bekende krijgen slechts een nummer maar zijn voor ons ook prachtig. Wat we hier zeker wilden zien was de zonsopkomst, want dan stijgen vele luchtballonnen op om over het tempelcomplex te varen en dat geeft een sprookjesachtig beeld. Bij een aantal tempels keken we ook binnen en verbaasden we ons erover hoe goed alles door de tijd heen bewaard gebleven is. Ondanks dat Bagan de toeristische hoofdstad van Myanmar is viel het ons erg mee hoeveel toeristen je hier ziet. Bij sommige tempels zie je helemaal niemand en ben je dus helemaal alleen, iets wat het voor ons nog specialer maakt.  

Mandalay was de volgende bestemming. Ook hier zagen we weer prachtige dingen met als hoogtepunten de U-bein brug en de Mya Thein Tan Pagode. De U-bein brug is, met zijn 1,2 kilometer, de langste teakhouten brug ter wereld. We genoten hier in stilte van de zonsopkomst en daarna van het dagelijks leven dat op gang kwam: de vissers die hun netten uitgooiden, de mannen die met een volgeladen brommer richting de markt trokken of de vrouwen die op het land aan de slag gingen. Bij de Mya Thein Tan Pagode waren we ’s ochtends al vroeg aanwezig om rustig te kunnen fotograferen. Dat kan hier namelijk prachtig door de verschillende vormen in de tempel.

Wat we verder nog zagen in deze omgeving waren tempels, kloosters en een monnikenschool. De monniken hadden hier een dagje vrij en daardoor zagen we ze eens als een kind, lekker spelend of naar een film kijkend.

Onze reis in Myanmar gaat nog verder maar omdat jullie anders helemaal lappen tekst te lezen krijgen delen we het verslag in tweeën. We zijn benieuwd wat we de komende weken nog gaan zien. 

Tot slot nog enkele weetjes over Myanmar:

• Bij elke tempel waar je komt moet je je schoenen en sokken uittrekken om de tempel te mogen betreden. Als je even later terug komt en je voeten eens checkt dan zie je hoe ontzettend vies ze zijn. We hebben dus erg veel onze voeten gewassen in deze periode.
• De inwoners van Myanmar zijn bijzonder bijgelovig. Enkele voorbeelden: het verkeer in Myanmar rijdt rechts. Het stuur zit echter ook aan de rechterkant. Dit omdat door een astroloog bepaald werd dat right voor goed staat en dus alle sturen aan de rechterkant moesten blijven na de onafhankelijkheid van Engeland. Inmiddels zijn ze tot het inzicht gekomen dat dit de verkeersveiligheid niet ten goede komt en moeten alle nieuwe auto’s verplicht het stuur aan de linkerkant hebben.  Voorbeeld 2: Afhankelijk van de dag waarop je geboren bent mag je wel/ niet met iemand trouwen. Als jij op zondag geboren bent en je partner op woensdag dan is dat geen goede match en is een huwelijk niet aan te bevelen. Voorbeeld 3:Een zwangere vrouw moet een heleboel dingen laten: ze mag bijv. geen bezoek brengen aan een kerkhof of cadeaus aannemen voor het ongeboren kind want dat brengt ongeluk.
• De inwoners van Myanmar hebben geen achternaam. De voornaam die ze bij de geboorte krijgen mogen ze overigens ook zo verruilen voor een andere voornaam. Wel is het belangrijk dat ze vasthouden aan de letter die gebruikelijk is voor hun geboortedag. Ben je bijvoorbeeld op donderdag geboren dan krijg je een naam met de beginletter B. Dit moet dus ook zo blijven als je van naam zou willen veranderen.
• Ondanks de democratisch gekozen president is het leger nog steeds aan de macht omdat zij het grootste deel van het parlement bezetten. Hierdoor is de functie van president eigenlijk alleen maar ceremonieel en is er geen echte democratie.
• Alle schoolkinderen moeten wit (boven) met groene (onder) schoolkleding dragen. De kledingstukken hiervoor mogen zij zelf bepalen: rok of broek, blouse of t-shirt.
• De universiteiten in Myanmar liggen altijd op afgelegen plekken en dat heeft een reden. Studenten zijn vaak de eersten die ergens tegen in opstand komen als ze het ergens niet mee eens zijn. Door ze ver buiten een stad/ dorp te plaatsen kan hun onvrede nooit de andere inwoners van de omgeving bereiken en kan het protest ook niet verder gaan door heel het land.

p.s. we hebben ook 2 filmpjes geüpload.